Analfabetizmi shpirtëror i medias

Nga Alfred Lela

Më e para gjë që industria e medias duhet të bëjë, në mënyrë që t’i japë një dorë alfabetizimit mediatik të popullatës është të shndërruarit në public tool. Pra, një mjet në funksion të interesit publik, përkundër atij individual, të klanit apo ‘grupit të interesit’, i prirë kryesisht nga interesi ekonomik.

Ky zhbalancim mes retorikës apo dogmës dhe faktit në veprimtarinë e medias, është guri më i rëndë në qafën e saj, është misioni i pamundur që media të plotësojë apo të niset drejt përmbushjes së misionit të vet.

Sigurisht, nuk ka studime dhe as sondazhe, të paktën këtu në Shqipëri që e lidhin rënien e besueshmërisë së medias me rënien e media literacy, pra kuptimin, interpretimin apo qoftë edhe identifikimin me median dhe punën e saj. Por, një nga gjërat që i ka shtyrë publikët drejt argëtimit përkundër informimit është fakti se informimi vetë është kthyer në argëtim. Në kuptimin që ai është parë si shërbim për marketing, editorializim etj., më shumë se përcaktues i misionit të gazetarit dhe medias.

Me që ka humbur formimin përmes informimit të drejtë dhe profesional, media ka humbur edhe besimin që rrjedh nga dija, ekspertiza, profesionalizmi apo nga besimi tek ato.